And then there was... Snow!

I haven't seen a drop of rain since sometime in October, so this morning it was a big surprise when we got up and saw it was all white outside.

It's not unusual for Beijing to have snow -- other years apparently had snow much sooner -- but I felt like a five-year old kid with new snow boots on. (The actual five-year old kid with new snow boots was less impressed).

Here are some pictures from this morning:

Thumbs up for snow.

"Mo-o-o-o-m, are you coming or what?"
Simon crosses the street in the distance.

Running to the bus.

On the school bus. Simon and Thomas often sit together on their way to school. After the kids get on the bus, I usually go home, have a coffee and start a day of work at home. Paul would have left already at 7am with the carpool to the office.

In het Nederlands: Nou, vandaag is er dus sneeuw! Het sneeuwt kennelijk wel elke winter hier, maar het was toch een verrassing en een prettige afwisseling na zoveel maanden zonder regen. De jongens lopen twee korte straatjes door om bij de schoolbus te komen. Als de jongens op de bus zitten ga ik naar huis voor een kop koffie en dan m'n eigen werk. Paul is al vanaf zeven uur vanochtend weg; hij gaat elke dag met een carpool naar z'n werk.